Mijn naam is Carolien Kooi en ik ben een vrijwilliger bij een hospice en de terminale thuiszorg. "Er zijn" is mijn belangrijkste taak. Inmiddels heb ik vier jaar ervaring in " er zijn" opgedaan. Graag wil ik mijn ervaringen via deze site met u delen.
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: Stilletjes vertrokken Op een warme zomerdag in augustus ging ik naar mevrouw Bakker. Mevrouw had borstkanker. Met haar twee dochters had ze slecht contact. Nu ze zo ziek was moesten de dochters moeder vaker bezoeken en verplegen. Beide partijen vonden dit een matig genoegen. Toen ik aanbelde stond de dochter …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: De schaakgrootmeester Mijn hulp werd ingeroepen voor een inzet bij een alleenstaande man met longkanker. Zijn dochter woonde in het buitenland en kwam ieder weekend naar huis om voor haar vader te zorgen. Door de week bezochten vrijwilligers van de terminale thuiszorg hem. Toen ik voor de eerste keer bij …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: De huissokken Soms maak ik het mee dat er bezoek komt tijdens mijn dienst. In dit geval kreeg een zieke moeder bezoek van haar zoon. Zij had hem gevraagd ‘huissokken’ mee te brengen vanuit de stad. Sokken met een leren zool tegen het uitglijden. Trots liet hij haar twee paar …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: Even je sores vergeten Mijn hulp werd ingeroepen bij een mevrouw van 60 +. Ze was erg ziek maar kwam nog heel graag buiten. Haar man had een handicap en kon haar rolstoel niet goed duwen. Op woensdagochtend, bij lekker weer, nam ik haar zo vaak als mogelijk mee naar …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: Wat een wonder! In het hospice was een gat gevallen in de vroege dienst. Ik werd gebeld door onze coördinator met de vraag of ik deze dienst wilde invullen. Dat wilde ik en de volgende ochtend was ik om 06.55 uur aanwezig. Samen met een collega vrijwilligster losten wij de verpleegkundige …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: De Hortensia Ik ging al van huis met de snoeischaar in mijn binnenzak. Toen ik bij Leo aankwam lag hij nog op bed. De wijkverpleegster was verlaat. Soms kwam er iets tussen en moest Leo wachten op zijn wasbeurt. Ik vertelde Leo dat we vandaag echt naar buiten moesten. “Waaromâ€? vroeg …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: Praten over de Dood Leo had tot dan toe het onderwerp doodgaan, cremeren of begraven vermeden. Hij vond het te confronterend om hierover na te denken laat staan te praten. Op een mooie zomerdag liepen we samen net buiten het dorp te wandelen. Hij in z’n rolstoel en ik erachter. We …
Carolien Kooi, Hospice medewerkster: De eerste keer Mijn eerste inzet was bij een man met een hersentumor. Hij zat inmiddels in een rolstoel en kwam bijna niet meer buiten. Zijn vrouw en jonge kinderen hadden het mentaal erg zwaar en er was weinig aandacht voor hem. Mijn hulp werd ingeroepen om hem nog wat “quality …
Mijn naam is Carolien Kooi en ik ben een vrijwilliger bij een  hospice en de terminale thuiszorg. “Er zijn†is mijn belangrijkste taak. Inmiddels heb ik vier jaar ervaring in “er zijn†opgedaan. Graag wil ik mijn ervaringen via deze site met u delen. Dit werk ben ik gaan doen nadat ik gestopt was met …