Wat kan je doen?

Wat kan je doen?

Een eerste stap om iets met je emoties te doen is te erkennen dat ze er zijn.
Het is dikwijls makkelijker te doen alsof ze er niet zijn. Dan hoef je ze niet te tonen en dan vraagt niemand er naar. Dan worden jij en je naasten niet geconfronteerd met de reden van de emotie.
Misschien denk je dat door ze niet te tonen ze op een moment wel weg zullen zijn.
Besef dan dat daarmee de reden waarom je verschillende negatieve emoties hebt niet zal verdwijnen.
Je emoties hebben een betekenis. Ze geven aan dat er iets heeft plaatsgevonden in je leven dat je uit evenwicht heeft gehaald.

Er zijn veranderingen in je leven gekomen waar je waarschijnlijk niet om had gevraagd, maar die je hebt gekregen. Dit roept allerlei reacties op. Sta jezelf toe emoties te voelen. Probeer er niet bang voor te zijn.
De ware angst die je voelt is niet de angst voor de emotie maar de angst voor waar de emotie voor staat; je bent bang voor wat komen gaat, je bent onzeker voor de toekomst, je hebt angst voor pijn en andere ongenoegens die op de loer liggen, je ziet zwaar op tegen volgende onderzoeken en de uitslag ervan, je bent bang voor de dood.
Dit is begrijpelijk. En dat je deze gevoelens niet wilt is nog begrijpelijker.
Het verdringen ervan ligt dan ook op de loer.
Het enige wat er te doen valt om jezelf niet door je emoties te laten leven is toe te geven dat je bang bent of onzeker.
Door je angst te voelen lijkt je angst misschien groter te worden, maar wat er werkelijk gebeurd is dat je de angst onder ogen ziet.
Dat is niet eenvoudig en ook niet aangenaam. Maar het biedt je wel de gelegenheid om iets met die angst te gaan doen, in plaats van dat je in de emotie van de angst blijft hangen.
Zeg tegen jezelf dat je bang mag zijn, zeg tegen jezelf dat je gespannen bent. Praat erover, huil erom, schrijf je gevoelens op; uit je emoties.
Alleen het uiten van gevoelens zal je van de emotie kunnen verlossen, een volgende stap kan zijn om met de reden van je emoties om te leren gaan.