Wat doe je als je euthanasie wilt?
In Nederland bestaat er geen recht op euthanasie.
Het valt ook dus niet met 100% zekerheid te regelen.
Je vergroot wel de kans dat een arts je wens respecteert als je daarvoor de benodigde maatregelen hebt getroffen.
Het eerste belangrijke punt is dat je je wensen met je arts of specialist bespreekt.
Het is daarbij van groot belang dat beide partijen zich zo duidelijk mogelijk uitspreken over hun wensen en grenzen. Is het duidelijk dat je eigen arts niet in wil gaan op jouw verzoek tot levensbeëindiging, dan moet hij/zij je doorverwijzen naar een andere arts die wel bereid is aan je wens te voldoen.
Als tweede is van belang dat je een verklaring hebt waarin je duidelijk maakt dat je euthanasie wilt onder bepaalde omstandigheden. Je kunt zo’n verklaring zelf opstellen maar hiervoor moet je de juiste medische termen kennen.
Je kunt de officiële verklaring ook bij de NVVE aanvragen. Als je nog geen lid bent kun je dat per direct worden. Een euthanasieverklaring is een wettelijk aanvaard document mits het correct en volledig is ingevuld. Het kan je helpen bij het gesprek met je arts en voor de arts zelf is het een document waarmee hij kan aantonen dat hij op jouw verzoek heeft gehandeld.
Voor meer informatie kijk op Nederlandse Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde. Ook voor het lid worden en aanvragen van een euthanasieformulier.
Voor België kijk op Recht voor Waardig Sterven.
Ook voor lid worden en de aanvraag voor een wilsverklaring.
De Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) krijgt vaak signalen dat artsen onder verzoeken tot euthanasie uit proberen te komen of de uitvoering blijven uitstellen.
Dit komt naar voren in het boek Euthanasie, de praktijk anders bekeken, dat in opdracht van de NVVE is geschreven door de journalist en docent verpleegkundige Hans van Dam. In het boek vertellen nabestaanden over hun ervaringen met euthanasie.
In sommigen verhalen lijkt het alsof artsen uitvluchten bedenken om aan het verzoek van euthanasie te ontkomen.
Uit het laatste onderzoek naar de euthanasiepraktijk, uitgevoerd op verzoek van de regering, blijkt dat in 2001 9700 euthanasieverzoeken werden gedaan, waarvan er 3800 werden ingewilligd. Van de bijna zesduizend verzoeken die niet werden uitgevoerd was volgens de artsen in eenderde van de gevallen de patiënt al overleden voordat de euthanasie kon plaatsvinden.
Bij 20 % van de niet uitgevoerde verzoeken waren artsen niet bereid tot hulp bij levensbeëindiging omdat niet aan alle zorgvuldigheidseisen zou zijn voldaan
Nederland is een van de eerste en weinige landen waar het onderwerp zo uitgebreid en regelmatig op de politieke agenda staat.
De zorgvuldigheid waarmee het onderwerp behandeld moet worden leidt tot intensieve discussies.
Dit komt mede omdat een persoonlijke en geloofsopvatting zo nauw verbonden zijn met dit onderwerp. Religies hebben over het algemeen een uitgesproken mening over het (zelf)doden van een lichaam dat volgens veel religies aan God behoort.
Is de mens gerechtigd de keus over zijn eigen leven en dood te bepalen, of mag alleen God daarover beslissen?
“Ik denk dikwijls: als ik doodga, hoe zou ik dat dan het liefste hebben? Moet er iemand bij me zijn? Eigenlijk niet. Ik heb zelfs al aan mijn familie gezegd dat ze zich niet schuldig moet voelen, mocht ze er niet bij zijn. Want het moment waarop je ziel ‘wegtrekt’, daar moet je toch alleen door. Ik stel me soms voor hoe dat zal zijn. Met heel veel gedonder en gebliksem in mijn hoofd, denk ik. Maar wat ik wel graag zou hebben, dat is dat de mensen die me bezoeken tijdens de dagen voor mijn dood, met me durven te praten. Ik zou het vreselijk vinden mocht ik ze over mij horen fluisteren. Ik hoop dat ze me vragen stellen zoals: ‘Wat voel je nu? Hoe is dat nu, doodgaan? Wat denk je allemaal?’ En ik hoop ook dat ik het einde heel bewust mag beleven. Ik ben er eigenlijk nieuwsgierig naar. Voor mezelf heb ik uitgemaakt dat ik geen euthanasie wil. Ik ben bang voor euthanasie, ik ben bang om te vroeg te sterven.”
Overgenomen van tegenkanker.be
Christiana Verbeek. De dood aan de deur.