Esther Dommerholt
mijn laatste check in het ziekenhuis
Vandaag had ik mijn laatste check in het ziekenhuis voor de komende kuur. Letterlijk de laatste check, want de komende kuur zal ook mijn laatste kuur zijn.
De afgelopen weken heb ik veel last gehad van benauwdheid. Het voelde alsof er iemand op m’n ribbenkast stond. Daarnaast had ik ook last van steken in m’n longen. Vooral de eerste dagen na de afgelopen kuur. Ik heb veel op bed gelegen na deze kuur. Zodra ik eruit wilde komen werd het mij al zwart voor de ogen. Ik had gewoon geen lucht in mijn longen en iedere inspanning was er al één teveel.
Deze Taxotere kuur staat bekend om de allergische reactie waarbij benauwdheid op kan treden. De oncoloog met wie ik vandaag een afspraak had zei dat hij zich toch wel zorgen maakte om mijn benauwdheidsklachten. Benauwdheid kan vooral in de eerste dagen na de kuur optreden, maar zou geen weken aan mogen houden. De oncoloog dacht sterk in de richting van een longembolie. Een longembolie is het hebben van bloedpropjes in de longslager. Zodra deze los schieten kan het levensgevaarlijk zijn voor het hart. Een longembolie schijnt geen zeldzaamheid te zijn voor kankerpatiënten die de Taxotere kuren doorlopen. De oncoloog vond het daarom verstandig om mij door een scan te laten halen. De zogenaamde CT-scan. Hierbij lag ik plat op mijn rug en kreeg ik contrastvloeistof ingespoten via een infuus. Deze vloeistof maakt alle bloedaders zichtbaar op de scan. Ondertussen bewoog de tafel waarop ik lag zich onder de scan door –een soort korte tunnel – en werd er dus op deze manier een scan gemaakt van mijn longen.
Na de tijd moest het infuus nog even blijven zitten om er zeker van te zijn dat ik geen allergische reactie zou krijgen van het contrastvloeistof.
Even later was de uitslag bekend. Ik heb inderdaad een longembolie. Vroeger werd je gelijk opgenomen in het ziekenhuis. Nu wordt je richting huis gestuurd met spuiten, waarmee je jezelf iedere dag moet injecteren. Gedurende 3 maanden zit ik vast aan deze spuiten. Hierna zal ik overgaan op pillen. Dit alles zal gelukkig wel tijdelijk zijn.
Ik ben blij dat er een duidelijke oorzaak is gevonden voor mijn benauwdheid. Morgen krijg ik de laatste kuur. Voel ik me de komende dagen ineens slechter, dan word ik alsnog opgenomen in het ziekenhuis. Dat is een erg prettig idee.
Esther Dommerholt
Print 
PDF